Overtuigende zeges en doelpuntrijke gelijke spelen

Het vijfde veteranenseizoen in een notendop

Na een zomerstop waarin de Veteranen ongetwijfeld genoten hebben van hun titel van het afgelopen seizoen, stond alweer het vijfde seizoen van de Veteranen op het punt om te beginnen. Omdat een aantal Veteranen hadden besloten om voortaan "slechts" reservelid te zijn en omdat het sterk geachte Waalre terug was gekeerd in onze competitie, was het zaak om weer de nodige transfers te plegen.

Een wisselvallig begin

De wedstrijd tegen Waalre was toevalligerwijs ook de eerste competitiewedstrijd, dus werd er de week ervoor nog een oefenwedstrijd tegen Braakhuizen A geregeld, een herhaling van de kampioenswedstrijd. Hierin was Hakan de eerste debutant van het nieuwe seizoen en hij deed gelijk van zich spreken, met een hattrick kroonde hij zichzelf meteen tot Man of the Match en met een 5-2 overwinning leken de veteranen dus klaar voor de ouverture. Hoewel de Veteranen vorig seizoen ongeslagen kampioen zijn geworden incasseerden zij nu tegen Waalre al direct een nederlaag. Hoewel deze 1-3 dus nul punten opleverde bood het wel hoop, het spel was in ieder geval goed genoeg om ook deze competitie weer aardig partij te bieden. Maar om met angstgegner Woenselse Boys A af te rekenen besloot de leiding gebruik te maken van een eenmalig optreden van Farid. Ondanks dat hij binnen een minuut al een wereldgoal gemaakt had en dat het 25 minuten voor tijd 0-3 stond, konden de Tivolianen deze wedstrijd niet over de streep trekken en speelden gelijk: 3-3. Er was dus werk aan de winkel.

De eerste overwinningen

Waar de eerste twee wedstrijden slechts een punt hadden opgeleverd, leverden de daarop volgende vier partijen de maximale twaalf punten op. Tegen tegenstanders waar doorgaans ook "gewoon" van gewonnen werd, werden er ook dit jaar wederom aansprekende resultaten geboekt. Zo zorgde Frans met vier goals bij RPC niet alleen voor de basis van de 0-6, maar maakte hij die dag ook direct de helft van zijn aantal goals in deze competitie. Hoewel FC Eindhoven ondertussen met 4-1 opzij gezet werd, waren de eerste problemen toch zichtbaar. De ziekenboeg stroomde voller en inmiddels stonden acht van de negentien doelpunten langs de kant. Desondanks werden de twee elftallen van Braakhuizen dankzij goede tweede helften met 1-4 en 6-2 opzij gezet en zodoende deden de Veteranen weer mee om de bovenste plaatsen.

Herfstachtige problemen

Na een viertal overwinningen volgden er nog vijf zware wedstrijden, tegen gezien het verleden lastige tegenstanders. Het jeugdige elftal inclusief de man in het zwart van Nieuw Woensel werd in beide helften op een gelijkspel gehouden, waardoor deze 2-2 toch voelde als een kleine overwinning. Ook de daaropvolgende wedstrijd tegen het altijd lastige Gestel resulteerde in een gelijkspel en deze wedstrijd was met een 5-5 als eindstand ook meteen het meest doelpuntrijke gelijkspel uit de geschiedenis van de Veteranen. Het enige minpunt aan deze twee wedstrijden was dat de overwinning beide keren pas in de laatste minuut verspeeld werd. Dit zou tegen Woenselse Boys B dus anders moeten en dat gebeurde. Mike had zijn vizier scherper staan dan ooit en hij rolde met vijf doelpunten ongeveer in zijn eentje de Boys op (8-0) en legde hiermee zijn basis voor de topscorerstitel van dit jaar, uiteindelijk stopte zijn teller op twaalf goals. In deze wedstrijd maakte ook Perry zijn debuut voor de Veteranen en wederom bleek dit een goede zet van de technische staf.

De tweede seizoenshelft

Net zoals de eerst helft begon ook de tweede met een wedstrijd tegen Waalre. In een wedstrijd waarin Stef als coach fungeerde was er nog steeds een redelijk groot krachtsverschil te zien tussen beide elftallen, maar de uiteindelijke 10-4 was mede door een aantal dubieuze beslissingen wel een geflatteerde uitslag. In deze wedstrijd maakte Perry ook zijn eerste veteranendoelpunt, dus er was toch nog een persoonlijk hoogtepunt. De week erop stond tegen Woenselse Boys A de laatste wedstrijd van dit jaar op het programma. Waar in de eerste ontmoeting een 0-3 voorsprong uiteindelijk leidde tot een teleurstellende 3-3, stond er vandaag na zeventig minuten weer een doelpuntrijk gelijkspel op het scorebord: 4-4. Alleen dit keer was het Tivoli dat veerkracht toonde. Tien minuten voor tijd stonden zij nog 2-4 achter, maar dankzij twee late goals van Perry werd de eindstand uiteindelijk bereikt. En gezien de laatste wedstrijden kwam de winterstop dit keer precies op tijd.

Een kort voorjaar

Na liefst veertien weken winterstop mochten de Veteranen het jaar 2014 aanvangen met de immer beladen derby tegen de buren van RPC. Zij hadden na de 0-6 nederlaag het roer duidelijk omgegooid, maar ook deze nieuwelingen konden geen gaatje in de Tivoliaanse defensie vinden en de wedstrijd eindigde slechts in 3-0. In de wedstrijd tegen FC Eindhoven maakten Ad na jaren afwezigheid zijn rentree, evenals Stef die voor deze keer de keepershandschoenen weer aangetrokken had. Dat deze wedstrijd in 0- 3 eindige was niet echt een verrassing, maar wat verrassender was, was het feit dat deze wedstrijd op 15 maart de laatste overwinning van de competitie bleek. Tegen Braakhuizen B stond Ad wederom in de spits en trof na veertien minuten spelen doel, hiermee was hij alweer de zestiende doelpuntenmaker van de Veteranen dit seizoen, een record. Deze goal was echter niet voldoende voor een overwinning, maar met het 2-2 gelijkspel stonden de Veteranen wel weer bovenaan. De week erop stond de ontmoeting tegen het A-team van Braakhuizen op het programma en dit bleek onverwacht al de laatste wedstrijd te zijn. De geplande wedstrijden tegen achtereenvolgens Nieuw Woensel, Gestel en Woenselse Boys B gingen geen van allen door. De laatste wedstrijd van het seizoen was er een om snel te vergeten en er werd op deze collectieve offday met 2-1 verloren bij Braakhuizen A. Waarna het jaar, last but not least, werd afgesloten met het weekendje Duitsland.

Het seizoen

In tegenstelling tot de afgelopen jaren was dit seizoen nauwelijks samen te vatten. Er waren geen lange periodes waarin constant gepresteerd was en er werden redelijk wat punten onnodig verspeeld. Desondanks kunnen de Veteranen terugkijken op een goed seizoen, waarin alleen Waalre, zoals verwacht, een maatje te groot bleek. Uiteindelijk werden er 26 punten behaald in vijftien wedstrijden, met een doelsaldo van 56-35. Naast Waalre zitten er komend seizoen ook onbekende teams bij als De Valk, EFC, Wilhelmina Boys en Wodan, dus de Webryder onthoudt zich van het doen van voorspellingen en overige uitspraken. Om dan maar hetzelfde af te sluiten als vorig jaar: de bal is rond. De webryder, Marc van Hout